Na mocy ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r., Dz. U. 2005 nr 180 poz. 1493.) istnieje możliwość eksmisji małżonka, który jest sprawcą przemocy domowej (art. 11a ustawy). Osoba, wobec której sprawca dopuścił się czynności z użyciem siły fizycznej lub psychicznej może wystąpić z wnioskiem o nakazanie sprawcy przemocy opuszczenia zajmowanego wspólnie mieszkania jeżeli z powodu jego zachowania wspólne zamieszkiwanie w lokalu jest szczególnie uciążliwe. Osoba dotknięta przemocą domową powinna złożyć wniosek do sądu rejonowego wydziału cywilnego. Osobą uprawnioną do złożenia wniosku o nakazanie opuszczenia mieszkania przez agresywnego członka rodziny np. męża/żonę, partnera/partnerkę, ojca/matkę jest osoba dotknięta przemocą zamieszkująca ze sprawcą przemocy w jednym lokalu. Bez znaczenia jest to, kto jest właścicielem (lub innym posiadaczem) zajmowanego lokalu, w którym mieszkają wspólnie sprawca przemocy i jego ofiara. W uzasadnieniu wniosku należy przybliżyć te okoliczności domowego współżycia, które są uciążliwe i powodują dysharmonię, np.: spożywanie alkoholu w ilości znacznej, przemoc fizyczną czy psychiczną (należy opisać zachowanie sprawcy), kierowane pod adresem ofiary obelgi i wyzwiska. Jeżeli prowadzenie się sprawcy wpływa negatywnie na rozwój innej osoby (najczęściej małoletniego), pojawiają się problemy wychowawcze, ponieważ dziecko „naśladuje” awanturnika należy wskazać to w pozwie jako dodatkowo obciążającą okoliczność. Jako dowód w sprawie (załączniki do pozwu) należy przedstawić listę świadków, którzy widzieli agresywne zachowanie sprawcy lub słyszeli krzyki i wyzwiska w domu powódki i pozwanego, osoby, które potwierdzą zeznania strony powodowej, raporty Policji, wyniki obdukcji, opinię wychowawcy lub szkolnego psychologa, ewentualnie zaświadczenie z poradni o korzystaniu z pomocy lub rozpoczęciu leczenia depresji/stanów lękowych itp.
W świetle przepisów karnych również istnieje możliwość eksmisji osoby, która dopuszcza się przemocy względem innych osób. Osoba skazana za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajowości na szkodę małoletniego, lub inne przestępstwo przeciwko wolności oraz w razie skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym przemocy przeciwko osobie najbliższej sąd może orzec obowiązek opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym (art. 41a k.k.).
Istnieje również trzecia sytuacja, w której sąd orzeka o eksmisji małżonka. Takie postanowienie może zawierać orzeczenie rozwodowe, jeżeli osoba dopuszczała się używania przemocy fizycznej lub psychicznej wobec współmałżonka lub najbliższych mu osób, albo gdy groźba użycia przemocy jest realnym i konkretnym zagrożeniem.
