ROZWÓD Z WINY – czy to trudna sprawa?

           Sąd Okręgowy w przypadku złożenia pozwu o rozwód, zawsze musi zbadać przesłanki rozwodowe. Zarówno te dopuszczające rozwód, czyli zupełność i trwałość rozkładu pożycia stron, oraz te wykluczające rozwód. 

Sąd oddali pozew o rozwód gdy:

– wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków,

– rozwód byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego innymi niż dobro małoletnich,

– rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że:

– drugi małżonek wyraził zgodę na rozwód albo

– drugi małżonek nie wyraził zgody na rozwód, ale jego odmowa jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Wydając wyrok rozwodowy sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Zawinione zachowanie małżonka, musi spowodować rozkład pożycia – czyli winę. Na winę w rozwodzie składają się dwa elementy. Pierwszy polegający na naruszaniu przez zachowanie małżonka jego obowiązków ustawowych lub zasad współżycia społecznego oraz drugi , polegający na naganności czynów lub zaniechań małżonka. Aby zawinione działanie lub zaniechanie małżonka mogło zostać uznane jako wina w rozkładzie pożycia stron musi poprzedzać ten rozkład i musi pozostawać z nim w ścisłym związku.

Za zawinione należy uznać takie zachowanie małżonka, które narusza obowiązki wynikające z przepisów prawa lub zasad współżycia społecznego i w rezultacie prowadzi do trwałego i zupełnego rozkładu pożycia. Do poczynienia takich ustaleń wystarczy, że małżonek mógł lub powinien był przewidzieć skutki swojego nagannego zachowania.

Najczęstszymi przyczynami rozkładu pożycia stron są: zdrada, alkoholizm i uleganie innym nałogom, opuszczenie małżonka, przemoc domowa, nieprzyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny, brak współdziałania w prowadzeniu domu i wychowaniu dzieci, lekkomyślny tryb życia, nielojalność, kłótliwość, naganny stosunek do członków rodziny współmałżonka. Zaistnienie winy wymaga zawsze zrealizowania danego zachowania, przyjęcia pewnej postawy obiektywnie sprzecznej z obowiązkami małżeńskimi.

Zdrada narusza normy moralne i jest przejawem rażącej nielojalności wobec współmałżonka. Małżonek dopuszczający się zdrady z reguły będzie  uznany winnym rozkładu pożycia Nawet taki jednorazowy „skok w bok” małżonka może stać się przyczyną trwałego i zupełnego rozkładu

Każdy człowiek za zdradę uznaje inne zachowanie, i tak np.:

– kontakt z osobą poznaną w internecie i nigdy niewidzianą w świecie realnym może zostać  porównany do spędzenia z kimś nocy,

– oglądanie filmów pornograficznych,

– spotykanie się z osobą, która nam się podoba,

– flirt albo pocałunek,

– mężczyźni najczęściej – kontakt seksualny.

Czy jest w ogóle możliwe wyłączenie winy małżonka?

Choroba psychiczna małżonka może wykluczyć przypisanie mu winy rozkładu pożycia małżeńskiego. Zależy to jednak od rodzaju choroby, a także od tego, czy przyczyną rozkładu pożycia było jedno konkretne zdarzenie (np. fakt zdrady), czy też występuje wiele przyczyn rozłożonych w czasie. Przypisanie w takiej sytuacji winy rozkładu pożycia małżonkowi cierpiącemu na chorobę psychiczną będzie zależało od okoliczności konkretnej sprawy, a przede wszystkim od rodzaju występującej choroby.

Rozwód z winy obu stron oznacza, że nie można rozróżnić winy większej i winy mniejszej. Małżonek, który zawinił jedną z wielu lub kilku przyczyn rozkładu pożycia, musi być uznany za współwinnego, chociażby drugi małżonek dopuścił się wielu i to cięższych przewinień. 

Nie można uznać winnym rozkładu pożycia stron małżonka, który już po zaistnieniu takiego rozkładu, naruszył swoje małżeńskie obowiązki. Nie można wymagać, aby małżonek opuszczony przez drugiego, nie mógł rozpocząć nowego życia przed uzyskaniem wyroku rozwodowego. Stawiałoby to bowiem w znacznie gorszej sytuacji osobę, która nie doprowadziła ze swojej winy do rozkładu pożycia małżeńskiego. Sytuacja ta nie budzi żadnych wątpliwości w sytuacji, kiedy rozkład pożycia zawiniony przez drugą stronę rzeczywiście był zupełny i przede wszystkim trwały.

Przypisanie małżonkowi winy lub współwiny rozkładu pożycia nie ma znaczenia w kwestiach przysługiwania mu bądź pozbawienia go władzy rodzicielskiej, wykonywania tej władzy czy też wreszcie osobistych kontaktów z małoletnim dzieckiem. Do oceny zachowania małżonków w płaszczyźnie winy rozkładu pożycia punktem odniesienia są stosunki panujące między nimi ewentualnie z rodziną współmałżonka. Przy orzekaniu o władzy rodzicielskiej oraz osobistych kontaktach rodzica z dzieckiem decydujące znaczenie ma ocena sytuacji dziecka. Władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga dobro dziecka i interes społeczny. Dobro dziecka stanowi podstawowe kryterium sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej. Dokonując oceny z punktu widzenia dobra dziecka należy wziąć pod uwagę m.in. jego wiek, przywiązanie do poszczególnych rodziców, dotychczasowe kontakty i stosunki pomiędzy dzieckiem a rodzicami. Fakt przypisania winy jednemu z małżonków rozkładu pożycia nie oznacza wcale, że np. kontakty dziecka z tym właśnie z rodziców będą sprzeczne z interesem dziecka. Może być przecież właśnie odwrotnie. Złe stosunki między małżonkami  nie muszą się przekładać na relacje pomiędzy dzieckiem a którymś z rodziców.

Jak widać powyżej, prowadzenie samodzielnie sprawy o rozwód nie jest rzeczą łatwą. Czy zatem jest na to jakaś rada? Warto się zatem zastanowić, czy nie trzeba skorzystać z usług adwokata specjalizującego się w sprawach rozwodowych.

Podjęcie decyzji o rozwodzie poprzez wniesienie pozwu związane jest z ogromnym stresem, zwłaszcza w sytuacji, gdy jeden z małżonków zdaniem drugiego ponosi wyłączną winę za rozkład małżeństwa.

W sprawie o rozwód pomimo wielu nagromadzonych czasem przez lata złych emocji należy wykazać się m.in. racjonalnym rozumowaniem, przytomnością umysłu, ogromnym skoncentrowaniem, planowaniem i przewidywaniem ruchów drugiego małżonka.

Decyzja o skorzystaniu z usług adwokata rozwodowego na pewno nie doprowadzi do sytuacji, że rozwód  będzie bez stresowy, ale z pewnością „zdejmie z barków” część stresu i obowiązków nakładanych na małżonka przez sąd.

Adwokat specjalizujący się w sprawach o rozwód będzie monitorował cały czas sprawę, czuwał nad prawidłowością skompletowanych dokumentów, terminowym wnoszeniem pism, doradzi jakie dowody są potrzebne, jaką obrać strategię procesową, a najważniejsze będzie reprezentował z ogromnym zaangażowaniem i całą swoją wieloletnią praktyką w sprawach o rozwód stronę w sądzie, zajmując w jej imieniu stanowisko w sprawie, zadając pytania świadkom i biegłym, wypowiadając się o dowodach zgromadzonych w sprawie. Ważnym jest również, iż w przypadku ustanowienia adwokata rozwodowego swoim pełnomocnikiem strona sprawy o rozwód nie musi brać udziału w rozprawach sądowych dotyczących jej rozwodu, ponieważ czyni to za nią adwokat. Wyjątkiem jest obowiązek stawienia się w sądzie w przypadku otrzymania wezwania do osobistego stawiennictwa.

Ważnym jest, aby pamiętać, że sprawa o rozwód, to nie tylko kwestia który z małżonków jest winny rozwodu, ale także m.in. wysokość alimentów bądź to na małżonka, bądź na dzieci po zakończeniu sprawy o rozwód, ale także w trakcie trwania sprawy, jak i podział majątku. Specjalizujący się sprawach o rozwód adwokat poinformuje, jakie dowody są potrzebne aby udokumentować żądaną wysokość alimentów a w przypadku podziału majątku pomoże ustalić skład majątku wspólnego małżonków i jego wartość i uzasadnić oczekiwany przez Klienta jego podział.